ادبیات نظری و چارچوب مبانی نظری صرع و افسردگی های آن (فصل دوم )
دسته بندی | علوم انسانی |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 48 کیلو بایت |
تعداد صفحات | 27 |
ادبیات نظری و چارچوب مبانی نظری صرع و افسردگی های آن (فصل دوم )
تعداد صفحه : 27 در قالب ورد قابل ویرایش.
فهرست مطالب:
صرع
2-10- تعریف صرع
2-11- تعریف حمله های صرع
2-12-انواع حمله های صرع
2-13- تاریخچه بیماری صرع
2-14- سبب شناسی صرع
2-15- آسیب شناسی روانی در صرع
2-16- علل ایجاد صرع
2-17- اختلال افسردگی با صرع
2-17-1- افسردگی قبل ازحمله تشنج :
2-17-2 افسردگی حین حمله ای:
2-17-3- افسردگی بعد ازحمله:
2-17-4- افسردگی بین حمله ای:
2-18- تأثیر اختلال افسردگی بر روی زندگی افراد مصروع
2-19- آسیب شناسی:
2-20- خودکشی در صرع
2-21- پیشینه پژوهش
2-21-1- تحقیقات انجام شده در خارج از کشور
2-21-2- تحقیقات انجام شده در داخل کشور
منابع فارسی
منابع غیر فارسی
بخشی از متن :
صرع
بیماری صرع یکی از شایع ترین بیماری های مغز و اعصاب در ایران و جهان است و تخمین زده می شود نزدیک به یک میلیون نفر مبتلا به صرع در کشور ما وجود دارد. با توجه به آسیب شناسی روانی، مشکلات روان پزشکی در آن شیوع بالایی نسبت به جمعیت عمومی دارد و یک اعتقاد مشترک بین محققین وجود دارد که صرع خطر مشکلات روان پزشکی را زیادتر می کند و در مطالعات مختلف که در سطح جهان انجام شده شیوع بالای اختلالات عمده روان پزشکی به خصوص افسردگی گزارش شده است. در یک مطالعه موردی میزان این اختلال 80-19 درصد ذکر شده است (وینکلز، 2005). در مطالعات دیگر شیوع افسردگی 75-11 درصد، اختلالات روانی12-2 درصد و اختلالات اضطرابی 25-10 درصد گزارش شده است (گرابوسکا[1]، 2004). لذا در این بخش مباحثی در زمینه صرع ارائه می شود و در بخش بعد در زمینه ارتباط بین صرع و افسردگی مباحثی ارائه می شود.
2-10- تعریف صرع
صرع شایع ترین بیماری نورولوژیک در جمعیت عمومی است و تقریباً یک درصد مردم دچار این بیماری هستند (وینکلزوهمکاران[2]، 2005).
صرع نوعی بیماری است که شخص مبتلا به آن مستعد حملات تکراری ناشی ازصرع می باشد وبنا براین تشخیص، بیماری صرع عبارت است از، سنجش احتمال بروز حملات بیماری.ازطرف دیگر،اگرفردی به دلیل آسیب در بخشی از مغز چندین بار دچارحمله شود ،احتمال بروز حمله بعدی وی بسیار بالا است ومطابق با تشخیص پزشکی به صرع مبتلا می باشد.اغلب پزشکان بیماری فردی راکه دریک سال دو بار دچارصرع شده باشد،صرع تشخیص می دهند .زیرا دراین وضعیت احتمال بروز حمله سوم بیش از80 درصداست(تورتا و کلر[3]، 1999).
مشکل تشخیص در افرادی دیده می شود که فقط یک حمله صرعی داشته اند و در این موارد پزشک به کمک آزمایش های مختلف و با استفاده ازمعلومات مربوط به نوع حمله و دلایل آن احتمال بروز حمله بعدی را ارزیابی می کند.
مشکل بعدی این است که چنان چه بیماری فردی صرع تشخیص داده شود چند سال باید بگذرد و او به حمله دچارنشود تا بپذیریم دیگر به صرع دچارنمی شود ؟ متاسفانه پاسخ این سؤال آسان نیست اما به طورقطع، حملات افراد مبتلا به صرع سرانجام پایان می یابد.بنابراین نباید آن ها را جزء افراد مبتلا به صرع به حساب بیاوریم.
باید این واقعیت مهم را به خاطر بسپاریم که صرع یک بیماری نیست بلکه علامتی از یک بیماری به حساب می آید.علامت بیماری چیزی است که بیمار آن را بروز می دهد.در مورد صرع نیز همین گونه است که باید صرع را به عنوان نشانه ای از اختلالات مغزی مورد توجه قرار داد. طیف وسیعی ازبیماری های مغزی ممکن است باعث بروزصرع شوند(ماریو و مندز، 2005).
[1]. Grobowska
[2]. Winkels J Kuky R&Van Dycky
[3]. Torta R&Keller R