تحقیق تاریخچه هندبال در جهان

تحقیق تاریخچه هندبال در جهان

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: .doc
تعداد صفحات: 21
حجم فایل: 18 کیلوبایت
قیمت: 10000 تومان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 21 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏تاریخچه هندبال در جهان
‏گروهی هندبال را مثل ورزشهایی چون بوکس- کشتی و دو از رشته ها ی سنتی المپیک می دانند. ‏«‏هومر‏»‏ شاعر و مورخ یونانی در اثر خود‏«‏اودیسه‏»‏ از ورزش هندبال بنام ‏«‏اورانیا ‏»‏ یادکرده است درسال 1926 تصاویر مربوط به این بازی روی یکی از دیوارهای آتن قدیم حجاری شده بود کشف شد . در قرن شانزدهم و هفدهم میلادی تابستانها خانم های درباری و شوالیه ها و شاعران دربار ی این ورزش را سرگرمی خود قرار داده بودند . کنراد کخ که یک معلم ورزش آلمانی بود در سال 1890 هندبال را به صورت جدی تری با نام رافابل اشپیل معرفی کرد . که آن را بصورت یازده نفری بازی می کردند . هندبال شباهت زیادی به یکی از بازی های محلی چکسلواکی بنام هازنا داشت .
‏پس از اولین جنگ جهانی ((هرمان)) رئیس ‏فدراسیون هندبال آلمان برای گسترش و تحکیم این ورزش بسیار کوشش کرد. البته ‏دکتر((کارل شلنز)) استاد دانش سرای عالی تربیت بدنی و ورزش برلین که او را پدر ‏هندبال نامیده اند، پیش تر و در سال 1920، مقررات این ورزش را تدوین کرده و آن را ‏در کلاس های خود به مرحله اجرا درآورده بود ، لذا پس از او شاگردانش موجبات گسترش ‏این ورزش را در سراسر آلمان فراهم آوردند. در کشور های شمالی به دلیل سردی هوا ،
‏تاریخچه هندبال در جهان
‏گروهی هندبال را مثل ورزشهایی چون بوکس- کشتی و دو از رشته ها ی سنتی المپیک می دانند. ‏«‏هومر‏»‏ شاعر و مورخ یونانی در اثر خود‏«‏اودیسه‏»‏ از ورزش هندبال بنام ‏«‏اورانیا ‏»‏ یادکرده است درسال 1926 تصاویر مربوط به این بازی روی یکی از دیوارهای آتن قدیم حجاری شده بود کشف شد . در قرن شانزدهم و هفدهم میلادی تابستانها خانم های درباری و شوالیه ها و شاعران دربار ی این ورزش را سرگرمی خود قرار داده بودند . کنراد کخ که یک معلم ورزش آلمانی بود در سال 1890 هندبال را به صورت جدی تری با نام رافابل اشپیل معرفی کرد . که آن را بصورت یازده نفری بازی می کردند . هندبال شباهت زیادی به یکی از بازی های محلی چکسلواکی بنام هازنا داشت .
‏پس از اولین جنگ جهانی ((هرمان)) رئیس ‏فدراسیون هندبال آلمان برای گسترش و تحکیم این ورزش بسیار کوشش کرد. البته ‏دکتر((کارل شلنز)) استاد دانش سرای عالی تربیت بدنی و ورزش برلین که او را پدر ‏هندبال نامیده اند، پیش تر و در سال 1920، مقررات این ورزش را تدوین کرده و آن را ‏در کلاس های خود به مرحله اجرا درآورده بود ، لذا پس از او شاگردانش موجبات گسترش ‏این ورزش را در سراسر آلمان فراهم آوردند. در کشور های شمالی به دلیل سردی هوا ،
‏تاریخچه هندبال در جهان
‏گروهی هندبال را مثل ورزشهایی چون بوکس- کشتی و دو از رشته ها ی سنتی المپیک می دانند. ‏«‏هومر‏»‏ شاعر و مورخ یونانی در اثر خود‏«‏اودیسه‏»‏ از ورزش هندبال بنام ‏«‏اورانیا ‏»‏ یادکرده است درسال 1926 تصاویر مربوط به این بازی روی یکی از دیوارهای آتن قدیم حجاری شده بود کشف شد . در قرن شانزدهم و هفدهم میلادی تابستانها خانم های درباری و شوالیه ها و شاعران دربار ی این ورزش را سرگرمی خود قرار داده بودند . کنراد کخ که یک معلم ورزش آلمانی بود در سال 1890 هندبال را به صورت جدی تری با نام رافابل اشپیل معرفی کرد . که آن را بصورت یازده نفری بازی می کردند . هندبال شباهت زیادی به یکی از بازی های محلی چکسلواکی بنام هازنا داشت .
‏پس از اولین جنگ جهانی ((هرمان)) رئیس ‏فدراسیون هندبال آلمان برای گسترش و تحکیم این ورزش بسیار کوشش کرد. البته ‏دکتر((کارل شلنز)) استاد دانش سرای عالی تربیت بدنی و ورزش برلین که او را پدر ‏هندبال نامیده اند، پیش تر و در سال 1920، مقررات این ورزش را تدوین کرده و آن را ‏در کلاس های خود به مرحله اجرا درآورده بود ، لذا پس از او شاگردانش موجبات گسترش ‏این ورزش را در سراسر آلمان فراهم آوردند. در کشور های شمالی به دلیل سردی هوا ،
‏تاریخچه هندبال در جهان
‏گروهی هندبال را مثل ورزشهایی چون بوکس- کشتی و دو از رشته ها ی سنتی المپیک می دانند. ‏«‏هومر‏»‏ شاعر و مورخ یونانی در اثر خود‏«‏اودیسه‏»‏ از ورزش هندبال بنام ‏«‏اورانیا ‏»‏ یادکرده است درسال 1926 تصاویر مربوط به این بازی روی یکی از دیوارهای آتن قدیم حجاری شده بود کشف شد . در قرن شانزدهم و هفدهم میلادی تابستانها خانم های درباری و شوالیه ها و شاعران دربار ی این ورزش را سرگرمی خود قرار داده بودند . کنراد کخ که یک معلم ورزش آلمانی بود در سال 1890 هندبال را به صورت جدی تری با نام رافابل اشپیل معرفی کرد . که آن را بصورت یازده نفری بازی می کردند . هندبال شباهت زیادی به یکی از بازی های محلی چکسلواکی بنام هازنا داشت .
‏پس از اولین جنگ جهانی ((هرمان)) رئیس ‏فدراسیون هندبال آلمان برای گسترش و تحکیم این ورزش بسیار کوشش کرد. البته ‏دکتر((کارل شلنز)) استاد دانش سرای عالی تربیت بدنی و ورزش برلین که او را پدر ‏هندبال نامیده اند، پیش تر و در سال 1920، مقررات این ورزش را تدوین کرده و آن را ‏در کلاس های خود به مرحله اجرا درآورده بود ، لذا پس از او شاگردانش موجبات گسترش ‏این ورزش را در سراسر آلمان فراهم آوردند. در کشور های شمالی به دلیل سردی هوا ،

 

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.

جلوگیری از طلاق  با کاندوم خاردار سیلیکونی دائمی

تحقیق تاریخچه تنیس 10ص

تحقیق تاریخچه تنیس 10ص

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: .doc
تعداد صفحات: 8
حجم فایل: 58 کیلوبایت
قیمت: 10000 تومان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 8 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏تار‏ی‏خچه‏ تن‏ی‏س
‏ تا آنجاکه شواهد تار‏ی‏خ‏ی‏ در ا‏ی‏ن‏ مورد نشان م‏ی‏ دهد ، ورزش تن‏ی‏س‏ ط‏ی‏ قرون ‏۱۲‏ و ‏۱۳‏ م‏ی‏لاد‏ی‏ ابتدا در کشور فرانسه ابداع شد. اما ارائه جد‏ی‏ ا‏ی‏ن‏ ورزش در سال ‏۱۸۷۲‏ م‏ی‏لاد‏ی‏ بود که سرگرد هار‏ی‏ جم ا‏ی‏ن‏ ورزش را در شهر لم‏ی‏نگتن‏( انگلستان) به مردم معرف‏ی‏ کرد.
‏تا‏ آنجاکه شواهد تار‏ی‏خ‏ی‏ در ا‏ی‏ن‏ مورد نشان م‏ی‏ دهد ، ورزش تن‏ی‏س‏ ط‏ی‏ قرون ‏۱۲‏ و ‏۱۳‏ م‏ی‏لاد‏ی‏ ابتدا در کشور فرانسه ابداع شد. اما ارائه جد‏ی‏ ا‏ی‏ن‏ ورزش در سال ‏۱۸۷۲‏ م‏ی‏لاد‏ی‏ بود که سرگرد هار‏ی‏ جم ا‏ی‏ن‏ ورزش را در شهر لم‏ی‏نگتن‏( انگلستان) به مردم معرف‏ی‏ کرد . در آن زمان مقررات و خص‏وص‏ی‏ات‏ ا‏ی‏ن‏ ورزش بآنجه اکنون م‏ی‏ ب‏ی‏ن‏ی‏م‏ تفاوت بس‏ی‏ار‏ داشت . در سال ‏۱۸۷۷‏م‏ی‏لاد‏ی‏ ، اول‏ی‏ن‏ بار در دن‏ی‏ا‏ مسابقات تن‏ی‏س‏ با مقررات و قوان‏ی‏ن‏ بخصوص‏ی‏ در زم‏ی‏نها‏ی‏ تن‏ی‏س‏ "باشگاه تن‏ی‏س‏ و کروکت ال انگلند" و‏ی‏مبلدون‏ برگزار گرد‏ی‏د،‏ محل‏ی‏ که هم اکنون بزرگتر‏ی‏ن‏ مسابقات تن‏ی‏س‏ دن‏ی‏ادر‏ آن برگز‏ار‏ م‏ی‏ شود.
‏مسابقات‏ و‏ی‏مبلدون‏ در سال ‏۱۸۷۷‏، ‏ی‏و‏ اس او پن در سال ‏۱۸۸۱‏ ، د‏ی‏و‏ی‏س‏ کاپ ‏۱۸۹۹‏ و اوپن استرال‏ی‏ادر‏ سال ‏۱۹۰۵‏ و اپن فرانسه ‏۱۹۱۸‏شروع به فعال‏ی‏ت‏ کردند.
‏هنگام‏ی‏ که تن‏ی‏س‏ شروع به رشد سر‏ی‏ع‏ کرد و جهان را فرا گرفت و طب‏ی‏عتا‏ اتحاد‏ی‏ه‏ ها‏ی‏ مل‏ی‏ شروع به هم پ‏ی‏وستن‏ برا‏ی‏ برگزار‏ی‏ مسابقات بزرگ جهان‏ی‏ و تنظ‏ی‏م‏ قوان‏ی‏ن‏ و مقررات کردند .
‏در‏ سال ‏۱۹۱۱‏ ن‏ی‏از‏ به وجود ‏ی‏ک‏ فدراس‏ی‏ون‏ ب‏ی‏ن‏ الملل‏ی‏ تن‏ی‏س،‏ احساس شد . امت‏ی‏از‏ ا‏ی‏ن‏ فدراس‏ی‏ون‏ ابتدا به آقا‏ی‏ دوان و‏ی‏ل‏ی‏امز‏ (‏ی‏ک‏ی‏ از افراد کشته شده در کشت‏ی‏ تا‏ی‏تان‏ی‏ک‏) که نتوانست ا‏ی‏ده‏ خود را بب
‏2
‏ی‏ند‏ به آقا‏ی‏ چارلز بارد ( دب‏ی‏ر‏ اتحاد‏ی‏ه‏ تن‏ی‏س‏ سوئ‏ی‏س‏ ) و آقا‏ی‏ هنر‏ی‏ والت (رئ‏ی‏س‏ فدرا‏س‏ی‏ون‏ تن‏ی‏س‏ فرانسه) اعطا شد.
‏دوازده‏ اتحاد‏ی‏ه‏ تن‏ی‏س‏ در جلسه اصل‏ی‏ در پار‏ی‏س‏ ( ‏۱۹‏ مارچ ‏۱۹۱۱) ‏شرکت کردند . که ILTF‏ (فدراس‏ی‏ون‏ لاون تن‏ی‏س‏ ب‏ی‏ن‏ الملل‏ی‏) در آن شکل گرفت ، ا‏ی‏ن‏ کشور ها عبارتند از :
‏استرال‏ی‏ا‏ (استرال‏ی‏ا‏ و ن‏ی‏وز‏ ‏ی‏لند‏)
‏اسپان‏ی‏ا‏
‏اتر‏ی‏ش‏
‏بلژ‏ی‏ک‏
‏آلمان‏
‏افر‏ی‏قا‏ی‏ جنوب‏ی‏
‏دانمارک‏
‏فرانسه‏
‏بر‏ی‏تان‏ی‏ا‏ی‏ کب‏ی‏ر‏
‏هلند‏
‏روس‏ی‏ه‏
‏سوئ‏ی‏س‏
‏سوئد‏
‏نتا‏ی‏ج‏ اول‏ی‏ن‏ نشست بد‏ی‏ن‏ صورت بود که ، زبان رسم‏ی‏ فرانسو‏ی‏ باشد با ترجمه انگل‏ی‏س‏ی‏ و مقر فدراس‏ی‏ون‏ دور از پار‏ی‏س‏ باشد. ( سوئ‏ی‏س‏ مقر فدراس‏ی‏ون‏ ب‏ی‏ن‏ الملل‏ی‏ انتخاب گرد‏ی‏د‏).
‏دب‏ی‏رها‏ی‏ فدراس‏ی‏ون‏ : آقا‏ی‏ ه . ا. سابل‏ی‏ (دب‏ی‏ر‏ اتحاد‏ی‏ه‏ انگل‏ی‏س‏) و اقا‏ی‏ ر. گالا‏ی‏ ( رئ‏ی‏س‏ فدراس‏ی‏ون‏ تن‏ی‏س‏ فرانسه ) رئ‏ی‏س‏ فدراس‏ی‏ون‏ : اقا‏ی‏ دکتر ه . او . بهرنس
‏همچن‏ی‏ن‏ حق برگزار‏ی‏ مسابقات جهان‏ی‏ ( قهرمان‏ی‏ رو‏ی‏ چمن ) برا‏ی‏ هم‏ی‏شه‏ به بر‏ی‏تان‏ی‏ا‏ی‏ کب‏ی‏ر‏ اهدا گرد‏ی‏د‏.
‏4
‏۱۷‏ ماه بعد از تشک‏ی‏ل‏ فدراس‏ی‏ون‏ ، جنگ جهان‏ی‏ اول همه چ‏ی‏ز‏ را بهم ر‏ی‏خت‏ و ‏ی‏کبار‏ د‏ی‏گر‏ تمام فعال‏ی‏تها‏ی‏ در سال ‏۱۹۱۹‏ از سر گرفته شد . ITLF‏ بعد از جنگ جهان‏ی‏ اول فقط با ‏۱۰‏ کشور عضو گرچه ، از خراب‏ی‏ جنگ رنج م‏ی‏ برد کار خود را شروع کرد و اتفاقات ذ‏ی‏ل‏ بترت‏ی‏ب‏ پ‏ی‏ش‏ آمد.
‏۱۹۲۲- ‏ه‏ی‏ئت‏ ب‏ی‏ن‏ الملل‏ی‏ قوان‏ی‏ن‏ توسط مشاور کم‏ی‏ته‏ "کم‏ی‏ته‏ مد‏ی‏ر‏ی‏ت‏" ، برا‏ی‏ پا‏ی‏ان‏ بخش‏ی‏دن‏ به مشکلات‏ی‏ که فدراس‏ی‏ون‏ ب‏ی‏ن‏ الملل‏ی‏ داشت ، تاس‏ی‏س‏ گرد‏ی‏د‏. و همچن‏ی‏ن‏ برا‏ی‏ تغ‏یی‏ر‏ قوان‏ی‏ن‏ باز‏ی‏ها‏ حق اختصاص‏ی‏ پ‏ی‏دا‏ کرد.
‏۱۹۲۳- ۱۶‏ مارچ در نشست اصل‏ی‏ سال‏ی‏انه‏ در پار‏ی‏س،‏ قرار گرد‏ی‏د‏ "قوان‏ی‏ن‏ تن‏ی‏س‏" عموم‏ی‏ شود و از اول ژانو‏ی‏ه‏ سال ‏۱۹۲۴‏ ، ا‏ی‏الت‏ متحده ، ‏ی‏ک‏ی‏ از اعضاء رسم‏ی‏ ا‏ی‏ن‏ فدراس‏ی‏ون‏ پذ‏ی‏رفته‏ شد . نام مسابقات قهرمان‏ی‏ جهان بر داشته شد و ‏ی‏ک‏ ز‏ی‏ر‏ مجموعه جد‏ی‏د‏ی‏ از مسابقات قهرمان‏ی‏ بوجود آمد که ‏قرار‏ شد مسابقات در بر‏ی‏تان‏ی‏ا‏ی‏ کب‏ی‏ر‏ ، فرانسه ، ا‏ی‏الات‏ متحده و استرال‏ی‏ا‏ برگزار گردد.
‏۱۹۲۴- ILTF‏ بطور رسم‏ی‏ سازمانده‏ی‏ و کنترل مسابقات تن‏ی‏س‏ را در سراسر جهان به عهده گرفت.
‏۱۹۳۳ - ‏کم‏ی‏ته‏ مد‏ی‏ر‏ی‏ت‏ از "مشاور کم‏ی‏ته‏" جدا شد و بصورت را‏ی‏ گ‏ی‏ر‏ی‏ رئ‏ی‏س‏ فدراس‏ی‏ون‏ تع‏یی‏ن‏ گرد‏ی‏د‏ . اصطلاح گراند اسلم در هم‏ی‏ن‏ سال بوجود آمد . ( ازا‏ی‏ن‏ اصطلاح برا‏ی‏ توص‏ی‏ف‏ و ضع‏ی‏ت‏ی‏ استفاده م‏ی‏ شود که در آن باز‏ی‏کن‏ موفق شود هر چهار مسابقه اصل‏ی‏ رادر ‏ی‏ک‏ سال ببرد ) اصطلاح گراند اسلم را اول‏ی‏ن‏ بار جان کا‏ی‏رن‏ اهل ن‏ی‏و‏ی‏ورک‏ در باره باز‏ی‏کن‏ استرال‏ی‏ا‏یی‏ ( جک کرافورد ) به کار برد. او در سال ‏۱۹۳۳‏ کوش‏ی‏د‏ تا هر چهار مسابقه را ببرد. ول‏ی‏ گراند اسلم واقع‏ی‏ را اول‏ی‏ن‏ بار ( دانلد باج) امر‏ی‏کا‏یی‏ در سال ‏۱۹۳۸‏به دست آورد . چهار باز‏ی‏کن‏ د‏ی‏گر‏ هم فاتح گراند اس‏لم‏ شدند . "آقا‏ی‏ان‏" ( کانال‏ی‏ )‏۱۹۵۳‏، ( راد ل‏ی‏ور‏) ‏۱۹۶۲‏ به عنوان آماتور و در سال ‏۱۹۶۹‏به عنوان حرفه ا‏ی‏ و " بانوان" ( مارگرت کورت) ‏۱۹۷۱‏ و ( اشتف‏ی‏ گراف ) ‏۱۹۸۸
‏۱۹۳۴- ‏کم‏ی‏ته‏ مخصوص برا‏ی‏ بحث در مورد تفاوت حرفه ا‏ی‏ بودن و آماتور بودن و تع‏یی‏ن‏ قابل‏ی‏ت‏ هز‏ی‏نه‏ ادعا شده باز‏ی‏ آماتورها برا‏ی‏ ب‏ی‏ش‏ از ‏۸‏ هفته تشک‏ی‏ل‏ گرد‏ی‏د‏.
‏( ظهور ورزش تن‏ی‏س‏ در ا‏ی‏ران‏ به بعد از جنگ جهان‏ی‏ دوم بازم‏ی‏ گردد. پ‏ی‏ش‏ ازا‏ی‏ن‏ درفاصله سالها‏ی‏ (‏۱۳۱۵-۱۳۱۸) ‏باشگاه بوستان ورزش که دارا‏ی‏ چند‏ی‏ن‏ زم‏ی‏ن‏ تن‏ی‏س‏ در محل‏ی‏ روبرو‏ی‏ ورزشگاه شه
‏4
‏ی‏د‏ ش‏ی‏رود‏ی‏ فعل‏ی‏ به مد‏ی‏ر‏ی‏ت‏ شادروان شکوه‏ی‏ گشا‏ی‏ش‏ ‏ی‏افت‏ . ورزشگاه شه‏ی‏د‏ ش‏ی‏رود‏ی‏ ( امجد‏ی‏ه‏ سابق) ن‏ی‏ز‏ همزمان با ورزشگاه بوستان ورزش با ‏ی‏ک‏ زم‏ی‏ن‏ تن‏ی‏س‏ درمحل کنون‏ی‏ افتتاح و نخست‏ی‏ن‏ مسابقات قهرمان‏ی‏ تن‏ی‏س‏ کشور در سال ‏۱۳۱۸‏ در هم‏ی‏ن‏ ورزشگاه برگزار گرد‏ی‏د‏. گفتن‏ی‏ است که ورزش تن‏ی‏س‏ بخاطر حضور اتباع انگل‏ی‏س‏ی‏ در آبادان رونق خاص‏ی‏ داشت و اول‏ی‏ن‏ مسابقه تن‏ی‏س‏ ب‏ی‏ن‏ ت‏ی‏مها‏ی‏ آبادان ‏و‏ تهران به سالها‏ی‏ ‏۱۳۱۷-۱۳۲۰‏بر م‏ی‏ گردد.
‏پس‏ از جنگ جهان‏ی‏ دوم مسابقات قهرمان‏ی‏ تن‏ی‏س‏ کشور تاسال ‏۱۳۲۲‏ جر‏ی‏ان‏ داشت که برادران نعمان‏ی‏ ( هانر‏ی‏ وژوزف ) در صدر باز‏ی‏کنان‏ قرار داشتند .از سال ‏۱۳۲۲-۱۳۳۲‏مقام قهرمان‏ی‏ تن‏ی‏س‏ کشور در اخت‏ی‏ار‏ ژرژ آفتاندل‏ی‏ان‏ قرار داشت.)
‏۱۹۳۹- ‏جمع کل کشورها‏ی‏ به عضو‏ی‏ت‏ درآمده به ‏۵۹‏ کشور افزا‏ی‏ش‏ پ‏ی‏داکرد‏. درح‏ی‏ن‏ جنگ جهان‏ی‏ دوم بدل‏ی‏ل‏ خراب‏ی‏ها‏یی‏ که در فرانسه اتفاق افتاده بود و حمله به سوئ‏ی‏س‏ (مقر ابتدائ‏ی‏ ILTF‏) به بر‏ی‏تان‏ی‏ا‏ انتقال پ‏ی‏دا‏ کرد. از آن زمان تع‏یی‏ن‏ گرد‏ی‏د‏ که ILTF‏ در لندن باق‏ی‏ بماند.
‏۱۹۴۶- ۵‏ جولا‏ی‏ - اول‏ی‏ن‏ جلسه بعد از جنگ در هتل ساو‏ی‏ لندن برگزار گرد‏ی‏د‏. ‏۲۳‏ کشور بامل‏ی‏تها‏ی‏ گوناگون بعد از نت‏ی‏جه‏ جنگ جهان‏ی‏ دوم به عضو‏ی‏ت‏ ILTF‏ درآمدند. با گذشت چند سال مل‏ی‏تها‏یی‏ که عضو‏ی‏ت‏ خود را به علت س‏ی‏استها‏ی‏ جهان‏ی‏ لغو کرده بودند با تغ‏یی‏رات‏ بعد از جنگ دوباره به ع‏ضو‏ی‏ت‏ فدراس‏ی‏ون‏ در آمدند مانند: آلمان غرب‏ی‏ - آلمان شرق‏ی‏ -چ‏ی‏ن‏ - تا‏ی‏وان‏- آفر‏ی‏قا‏ی‏ جنوب‏ی‏
‏۱۹۴۸- ‏اول‏ی‏ن‏ گزارش از "کم‏ی‏ته‏ ب‏ی‏ن‏ الملل‏ی‏ توپ" بدست آمد که ملزم م‏ی‏ کرد که توپها‏ی‏ لاون تن‏ی‏س‏ به استاندارد قابل قبول‏ی‏ در جهان دست ‏ی‏ابند‏ . ا‏ی‏ن‏ توص‏ی‏ه‏ کم‏ی‏ته‏ توپ به فدراس‏ی‏ون‏ بود که آنها با‏ی‏د‏ ‏ی‏ک‏ طرح‏ی‏ مدون و ساختار جد‏ی‏د‏ی‏ به توپها‏ی‏ خودشان بدهند که توپها قابل‏ی‏ت‏ آن را دا‏شته‏ باشند که از آنها تست سرعت و سا‏ی‏ر‏ تستها در ح‏ی‏ن‏ باز‏ی‏ به عمل آ‏ی‏د‏ .
‏۱۹۵۱- ‏اول‏ی‏ن‏ استراحت قانون ‏۸‏ هفته ا‏ی‏ ( قانون آماتورها) برا‏ی‏ ‏۲۱۰‏روز اجازه دادن به آماتورها که بتوانند در مسابقات مختلف شرکت کنند
‏۱۹۵۸- ILTF‏ رو‏ی‏ قض‏ی‏ه‏ استراحت قانون آماتورها تاهم‏ی‏ن‏ سال اصرار فراوان داشت ز‏ی‏را‏ ا‏ی‏ن‏ استراحت را تشو‏ی‏ق‏ی‏ برا‏ی‏ باز‏ی‏کنان‏ و تمرکز آنها رو‏ی‏ باز‏ی‏ تن‏ی‏س‏ و فرصت‏ی‏ درآمدزا برا‏ی‏ آنها م

 

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.

جلوگیری از طلاق  با کاندوم خاردار سیلیکونی دائمی

تحقیق تاریخچه مینیاتور

تحقیق تاریخچه مینیاتور

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: .DOC
تعداد صفحات: 12
حجم فایل: 18 کیلوبایت
قیمت: 10000 تومان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..DOC) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 12 صفحه

 قسمتی از متن word (..DOC) : 
 

2
‏تاریخچه مینیاتور
‏مینیاتوردر لغت به معنی کوچکتر نشان دادن است. این کلمه در اصل یک لغت خارجی است و‏ ‏ نیمه ی اول قرن حاضر در زبان فارسی امروز مصطلح گردید که در معنای واقعی، به مینیاتورهای ایرانی یا کشورهای دیگر منحصر نمی شود؛ بلکه هر شیئ هنری ظریف و ریز که به هر سبک و شیوه ای ساخته شده باشد، مینیاتور نامیده می شود.
‏در حال حاضر در ایران به نقاشی های ایرانی، چه قدیم وچه جدید، که از سبک و روش اروپایی پیروی نکرده و دارای خصوصیات نقاشی سنتی باشد، مینیاتور گفته می شود و این موضوع به صورت یک غلط مصطلح پذیرفته شده است‏.
‏در نقاشی های مینیاتور، تصاویر، شباهتی با عالم واقعی ندارند. حجم و سایه روشن هم به کار نمی رود و قوانین مناظر و مرایا رعایت نمی شود. مناظر نزدیک، در قسمت پایین نقاشی و مناظر دور در قسمت بالای آن به تصویر در آمده است. تمام چهره ها به صورت "سه ربع" دیده می شوند و حدود آن را از بناگوش تا حدقه ی چشم مقابل است. البته گاهی هم چهره ها به صورت نیم رخ و به ندرت از پشت سر، تصویر شده است. هنرمند به کشیدن پیکرهای انسانی تاکید چندانی ندارد، بلکه علاقه ی او بیش از هر چیز به کشیدن لباس های فاخر بر تن شخصیت های تصویری خود است و گاهی برای نشان دادن شکل خاص پوشاک، دست و پا را می پوشاند، حتی گاه قامت را بلند تر نشان می دهد تا بهره گیری از امتیاز قبای بلند، مُیسر شود.
‏با بررسی نقاشی های بدست آمده از ادوار مختلف، می بینیم که در ابتدا، تفاوت زیادی بین جامه ی مرد و زن دیده نمی شود. تا این که در زمان شاه عباس صفوی قباهای بلند و گشاد، جای خود را به نیم تنه های کوتاه چین دار می دهد. این قباها که بلندی آنها تا بالای زانو می رسید، غالباً با پوست، لبه دوزی می شد و روی آن کمربند می بستند. در این ایام، شالی به لباس زنها اضافه شد که روی شانه می انداختند و گوشه ی آن را مانند روسری روی سر می کشیدند.
‏در دوره های مختلف، مهمترین تغییرات در شکل کلاهها و دستارها پدید آمد. در عهد مغولها، از کلاههای ناقوسی شکل فلزی استفاده می شد و در زمان تیموریان شکل کلاهها اندکی تغییر یافت. با روی کار آمدن سلسله ی صفویه، قزلباش (کلاه) به صورت میله ای بلند درآمد که دستار به دور آن پیچیده می شد. در زمان شاه عباس شکل این کلاه نیز تغییر یافت و کلاه جدیدی جای آن را گرفت. این کلاه جدید از جلو و پشت، نوک تیز بود و حاشیه ی آن با پوست لبه دوزی می شد. به طور کلی می توان گفت که کلاه معمولی و دستار در همه ی دوره های نقاشی (مینیاتور) مورد استفاده قرار گرفته است. در بعضی از ادوار، جلوی دستارها را با شاخه های گل و یا پرهای رنگی تزئین می کردند و پارچه هایی که دستارها از آن ساخته می شد، خود نیز از تزئینات زیبایی برخوردار بود.
‏در مینیاتور چهره ی افراد بیشتر در سنین جوانی ترسیم شده است که این چهره ها به آدمکهای بدون جنسیت شباهت دارند. اما در چهره های پیر این گونه بی جنسیتی وجود ندارد. در اغلب تصاویر آفتاب بهاری می درخشد. درختان میوه، غالباً مملو شکوفه و برگ است؛ اما گاهی هم با درختانی عاری از برگ روبرو می شویم. اسبها نیز غالباً از پهلو دیده می شوند و به ندرت می توان اسبی را از روبرو و یا پشت مشاهده کرد.
2
‏تاریخچه مینیاتور
‏مینیاتوردر لغت به معنی کوچکتر نشان دادن است. این کلمه در اصل یک لغت خارجی است و‏ ‏ نیمه ی اول قرن حاضر در زبان فارسی امروز مصطلح گردید که در معنای واقعی، به مینیاتورهای ایرانی یا کشورهای دیگر منحصر نمی شود؛ بلکه هر شیئ هنری ظریف و ریز که به هر سبک و شیوه ای ساخته شده باشد، مینیاتور نامیده می شود.
‏در حال حاضر در ایران به نقاشی های ایرانی، چه قدیم وچه جدید، که از سبک و روش اروپایی پیروی نکرده و دارای خصوصیات نقاشی سنتی باشد، مینیاتور گفته می شود و این موضوع به صورت یک غلط مصطلح پذیرفته شده است‏.
‏در نقاشی های مینیاتور، تصاویر، شباهتی با عالم واقعی ندارند. حجم و سایه روشن هم به کار نمی رود و قوانین مناظر و مرایا رعایت نمی شود. مناظر نزدیک، در قسمت پایین نقاشی و مناظر دور در قسمت بالای آن به تصویر در آمده است. تمام چهره ها به صورت "سه ربع" دیده می شوند و حدود آن را از بناگوش تا حدقه ی چشم مقابل است. البته گاهی هم چهره ها به صورت نیم رخ و به ندرت از پشت سر، تصویر شده است. هنرمند به کشیدن پیکرهای انسانی تاکید چندانی ندارد، بلکه علاقه ی او بیش از هر چیز به کشیدن لباس های فاخر بر تن شخصیت های تصویری خود است و گاهی برای نشان دادن شکل خاص پوشاک، دست و پا را می پوشاند، حتی گاه قامت را بلند تر نشان می دهد تا بهره گیری از امتیاز قبای بلند، مُیسر شود.
‏با بررسی نقاشی های بدست آمده از ادوار مختلف، می بینیم که در ابتدا، تفاوت زیادی بین جامه ی مرد و زن دیده نمی شود. تا این که در زمان شاه عباس صفوی قباهای بلند و گشاد، جای خود را به نیم تنه های کوتاه چین دار می دهد. این قباها که بلندی آنها تا بالای زانو می رسید، غالباً با پوست، لبه دوزی می شد و روی آن کمربند می بستند. در این ایام، شالی به لباس زنها اضافه شد که روی شانه می انداختند و گوشه ی آن را مانند روسری روی سر می کشیدند.
‏در دوره های مختلف، مهمترین تغییرات در شکل کلاهها و دستارها پدید آمد. در عهد مغولها، از کلاههای ناقوسی شکل فلزی استفاده می شد و در زمان تیموریان شکل کلاهها اندکی تغییر یافت. با روی کار آمدن سلسله ی صفویه، قزلباش (کلاه) به صورت میله ای بلند درآمد که دستار به دور آن پیچیده می شد. در زمان شاه عباس شکل این کلاه نیز تغییر یافت و کلاه جدیدی جای آن را گرفت. این کلاه جدید از جلو و پشت، نوک تیز بود و حاشیه ی آن با پوست لبه دوزی می شد. به طور کلی می توان گفت که کلاه معمولی و دستار در همه ی دوره های نقاشی (مینیاتور) مورد استفاده قرار گرفته است. در بعضی از ادوار، جلوی دستارها را با شاخه های گل و یا پرهای رنگی تزئین می کردند و پارچه هایی که دستارها از آن ساخته می شد، خود نیز از تزئینات زیبایی برخوردار بود.
‏در مینیاتور چهره ی افراد بیشتر در سنین جوانی ترسیم شده است که این چهره ها به آدمکهای بدون جنسیت شباهت دارند. اما در چهره های پیر این گونه بی جنسیتی وجود ندارد. در اغلب تصاویر آفتاب بهاری می درخشد. درختان میوه، غالباً مملو شکوفه و برگ است؛ اما گاهی هم با درختانی عاری از برگ روبرو می شویم. اسبها نیز غالباً از پهلو دیده می شوند و به ندرت می توان اسبی را از روبرو و یا پشت مشاهده کرد.
2
‏هنرمندان در کنار نقاشی مینیاتور، طراحی به شیوه ی قلمگیری را نیز انجام می دادند و برای آن ارزش خاصی قائل بودند. این طرح ها را مجموعه ای از خطوط منحنی کوتاه و بلند، در نهایت ظرافت و زیبائی تشکیل می دهند که گاهی با استفاده از یک یا دو رنگ، همراه با رنگ طلائی، اثر به پایان می رسید.
‏با نگاهی به این طرحها می بینیم که عنصر خط و حالت های مختلف آن، بر رنگ ترجیح دارد. قدیمی ترین این طرح ها که با قوانین نقاشی های مینیاتور منطبق است، به دوران مغول و تیموریان می رسد.
‏در طراحی این هنرمندان، خطوط، گویی می خواهند حرکت کنند، ظاهراً در جهت معینی می روند، چیزی را نشان می دهند، خم می شوند، بر می خیزند و یا گرد هم می آیند و در همه حال چشم در تعقیب آنهاست و نمی توانند از حرکت بازایستد. این خطوط گاهی به صورت مارپیچ در فضای بالا، ابر را القاء می کنند و گاه به صورت منحنی های کوتاه و بلند مطرح می شوند. این حرکت نه تنها در طراحی، بلکه در دیگر آثار هنری ما نیز به چشم می خورد. در اشعار عُرفای بزرگ نیز این حرکت دیده می شود . در اشعار مولوی در قصه ی طوطی و بازرگان، طوطی ، روح در قفس جسم زندانیست و در فراق هندوستان به سر می برد و یا در قصه ی نی، نی از نیستان دور شده است و از درد هجران می نالد و می خواهد به اصل خویشتن برگردد. یا در اشعار حافظ، جان را زندانی جسم می شمارد و آرزویش پرواز از قالب تن است و...
‏در نقوش کاشیکاریها هم شاهد این حرکت هستیم، در بیشتر آنها حرکت نقوش به سوی یک نقطه است و گاهی هم این موضوع در پیچش اسلیمی ها بیان شده است. بر این اساس ، در تمام آثار هنرمندان اهل نظر این حرکت وجود دارد که هر کدام به زبان خویش بیان کرده اند و هنرمند طراح هم برای آرامش درونی و راز و نیاز، این خطوط را بر روی کاغذ آورده است.
‏در زمان کمال الدین بهزاد و شاگردانش ، به این شیوه توجه بیشتری شد و این توجه تا زمان صفویان ادامه داشت. اما هنرمندان دوره ی صفوی به طراحی قلم گیری رغبت بسیار نشان دادند. در ابتدا محمدی مصور بیش از هر هنرمند دیگری به این شیوه پرداخت. هنرمندان کارگاه شاه عباس نیز بیشتر کارهایشان به طراحی های تک ورقی اختصاص پیدا کرد. تا اینکه سبک "طراحی با قلم" به وسیله ی رضا عباسی ‏–‏ مهمترین نقاش مکتب اصفهان- به اوج کمال خود رسید و تا اواخر قرن یازده هجری به وسیله ی شاگردان رضا عباسی اشاعه یافت.
‏موضوع این طرحها، معمولاًشکار و شکارچیان، حیوانات مختلف،پرندگان،اژدها،سیمرغ و اژدها،فرشتگان، دیوان ،دراویش،چوپانان همراه با گوسفندان خود،استاد و شاگرد،جوانان در حالتهای مختلف نشسته و ایستاده،زندگی روستایی و کشاورزی واتفاقات مهم
4
‏ ‏ تاریخی است و گاهی برای تزئینحاشیه ی اشعار و نوشته های کتب خطی نیز استفاده شده است.
‏تاریخچة مینیاتور در ایران
‏واژة «مینیاتور» که مخفف شدة کلمة فرانسوی «مینی موم ناتورال» و به معنی طبیعت کوچک و ظریف است و در نیمة اول قرن اخیر و حدوداً از دورة قاجاریان وارد زبان فارسی شده، اصولاً به هر نوع پدیدة هنری ظریف (به هر شیوهای که ساخته شده باشد) اطلاق میشود و در ایران، برای شناسایی نوعی نقاشی که دارای سابقه و قدمتی بسیار طولانی است به کار میرود .
این هنر که به اعتقاد اکثر محققان در ایران تولد یافته ، بعد به چین راه برده و از دورة مغولها به صورتی تقریباً کاملتر به ایران برگشته و هنرمندانِ ایرانی ،تلاش بی شائبهای را صرف تکمیل و توسعة آن کردهاند ،از جمله هنرهایی است که قابلیت به تصویر در آوردن تمامی طبیعت را در قالبی کوچک دارد ؛ اما نباید چنین پنداشت که چون مقیاس تصاویر در مینیاتور سازی بسیار کوچک است، بنابراین تنها بخش کوچکی از طبیعت را میتوان در این نوع تابلوها تصویر نمود و یا چون الهام بخش مینیاتوریست، طبیعت است ،وی ناچار میباشد فقط مناظری از طبیعت را ترسیم کند ؛ هرگز چنین نیست ؛ بلکه کوشش در ایجاد و القای هر چه بیشتر زیبایی و تفهیم آن صفت ویژهای است که مینیاتور سازی را از سایر انواع نگارگری ایران جدا میکند و مینیاتوریست، هنرمندی است که آنچه را خود میاندیشد ،یا میپندارد که بیننده علاقهمند به دیدن آن است، تجسم میبخشد و به هیچ وجه تابع مقررات و قوانین حاکم بر فضای نقاشی نیست .
مکاتب مینیاتورهای ایرانی، از قرون بعد از اسلام آغاز شده و در قرون اولیة بعد از ظهور اسلام، هنر ایران با ابتکاراتی در خطوط عربی تداوم یافته و بهترین نسخههای قرآن کریم را هنرمندان مبتکر ایرانی نوشته و به تزئین و تذهیب مصحف شریف پرداختهاند. طلاکاری حواشی و سرلوحة قرآن و طرحهای اسلیمی و ختایی و گردشهای ترکیب بندی آنها را به شیوة مخصوصی که امروزه آن را «استیلیزه» مینامیم ،ایرانیان ابداع کردند و در ادامة این ابداع و ابتکار بود که نقاشی براساس متن کتب و نوشتهها نیز رواج یافت که مینیاتورهای مکتب بغداد ، سرآغاز آن است .
مکتب بغداد، از آن جهت که نوعی نقاشی بدوی است ،تا حدودی نشان از فقدان مهارت و قدرت هنری سازندگانش دارد و بیشتر در بردارندة قصهها و روایات مذهبی است. هنرمندان مکتب بغداد ،اکثراً ایرانی بودهاند و معمولاً نیز به سفارش و دستور رؤسای قبایلِ عرب ،کتب خطی را با ذوق خود تزئین میکردند و روش کار آنها به اکثر نقاط دورو نزدیک ایران راه یافته بود و تا دوران سلجوقیان که نقاشی ایران ترقّیِ محسوسی کرد، ادامه یافت.
با حملة چنگیز به ایران و از رونق افتادن بغداد ،نخستین فرمانروایان مغول در شمال غربی ایران و در تبریز و مراغه مستقر شدند و خواه نا خواه هنرمندان نیز در آن منطقه گرد آمدند و به دلیل علاقه و تمایل مغولان به هنر چینی، جذب ذوق آزمایی در این زمینه شدند .
نا گفته نباید گذشت که نقاشی به شیوة چینیها، با هجوم مغولان به ایران نیامد، بلکه نقاشی ایران سالها قبل از تهاجم چنگیز با اسلوب و روشهای هنر چین در سراسر خاورمیانه شهرت و اعتبار داشت و در شاهنامة فردوسی نیز به این مطلب اشاره شده است .و احتمال میرود که ترکان سلجوقی ،مروج این شیوه در ایران بوده باشند. منتهی ایرانیان شیوة نقاشی چینی را با دید خاص هنری خود تلفیق کردند و کاشیهایی که امروزه نمونههایی از آن در دست است، نشان میدهد که سالها پیش از حملة مغول به ایران، همان سبک و شیوه و رنگ آمیزی و طراحی که بعدها به صورت نقاشیِ کتب ،مورد استفاده قرار گرفت، در ایران اعمال شده است و اگر دست حوادث ،کتابخانههای بزرگ ایران را معدوم نکرده بود ،امروز به راحتی میتوانستیم نسخی را که متعلق به دوران پیش از مغول بوده و همان ویژگی مینیاتورهای مکتب هرات یا مراغه و مکاتب دیگرِ بعد از مغول را داشته است، ببینیم .
در ابتدای حمله مغولان به ایران، هنر نقاشی به واسطة قتل عام هنرمندان ،رونق خود را از دست داد ؛ ولی بعد از گذشتِ چند سال، سران مغول به فکر ترویج هنر افتادند و برای عملی ساختن این منظور ،عدهای نقاش چینی را از راه مغولستان به ایران آوردند و کوشیدند تا نقاشی چینی را در ایران رایج سازند و هنرمندان ایرانی، اگرچه تحت تأثیر این مسأله قرار گرفتند، اما بر خلاف نقاشان چینی ،هرگز طبیعت را به عنوان نهایتی از احساسات و عواطف و به گونهای مجرد و انتراعی ،مورد توجه قرار نداند و بیشتر به انسان و تفکراتی در حالات انسانی پرداختند و به همین جهت است که کمتر مینیاتور ایرانی را بدونِ صورت و هیأت انسانی میتوان یافت.
از سوی دیگر مینیاتور سازان ایرانی، هرگز پیوندهای خود را با شعر، فرهنگ و شیوههای تفکر بومی نبریده و افسانهها، اساطیر، قهرمانان ملی، سنن و شیوههای زندگی ایرانی، همواره نمودی آشکار در آثار آنان داشته و این وابستگی به زندگی و اعتقادات ملی به حدی نیرومند و قوی است که به مینیاتور ایرانی، علیرغم پیوندها و نقاط مشترک فراوانش با سایر مکاتب آسیایی (از جمله شیوههای نقاشی هندی ،چینی و ژاپنی) وجهة خاصی میدهد و باعث تمایزش از هنر سایر ملتها و ممالک میشود .
این وضعیت تا دوران ایلخانیان و تیموریان ادامه داشت و به قدری مورد توجه بود که یکی از شاهزادگان تیموری به نام «بایسنغرمیرزا» که خطاطی هنرمند بود، سرپرستی امور هنری را در شهر هرات به عهده گرفت .
در آن زمان ،شهر هرات مرکز تجمع هنرمندان شده بود و معروف است که فقط در یک آموزشکدة نقاشی، شصت استاد به تعلیم هنرجویان و انجام سفارشات محوله اشتغال داشتند. معروفترین استادکاران مکتب هرات «کمال الدین بهزاد» است که کتاب مصور و معروفی به نام ظفرنامة تیموری دارد و به جرأت میتوان آثار وی را از لحاظ حالت چهرهها، حرکت قلم، انتخاب موضوع و نمایش دادن وقایع، سرآمد تمام مینیاتورهایی دانست که قبل یا بعد از او در ایران ساخته شده است .
روی هم رفته آثار مینیاتور ایران در مکتب هرات، به علت سابقة ممتد و آزادی عمل قابل توجهی که بعد از مکتب بغداد برای هنرمندان به وجود آمد، به حدی پیشرفت نمود

 

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.

جلوگیری از طلاق  با کاندوم خاردار سیلیکونی دائمی

تحقیق تاریخچه ایذه

تحقیق تاریخچه ایذه

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: .doc
تعداد صفحات: 6
حجم فایل: 12 کیلوبایت
قیمت: 10000 تومان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 6 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏به نام خدا
‏تاریخچه‏‌‏ شهر ‏ایذه‏
‏ایذه یک شهر تاریخی است و آ‏‌‏ثاری از زمان‏‌‏های بسیار قدیم در آن به جا مانده است. این شهر در روزگار عیلامیان اهمیت و عظمت بسیار داشته و مرکز آن آنزان یا آشتیان بوده و در عهد ساسانیان نیز نام و اعتبار داشته است. در کتابهای تاریخی و جغرافی دوران بعد از اسلام نیز نام این شهر ذکر شده است. مقدسی و ابن‏‌‏خرداد و یاقوت حموی از ایذه نام برده‏‌‏اند. آتشکده‏‌‏ای هم در آن شهر بود که تا زمان هارون‏‌‏الرشید فروزان بوده است. ‏«‏استرنج‏»‏ می‏‌‏نویسد: ایزج به پل سنگی بزرگی که در آن شهر روی کارون بسته بودند معروف بود. پل مزبور را یاقوت از عجایب جهان شمرده است. این پل که خرابه‏‌‏های آن هنوز دیده می‏‌‏شود، بنام مادر اردشیر بابکان (خزهزاد) نامیده می‏‌‏شود. کلمه ایذه در زمان اتابکان لر کمتر بکار رفت و به جای آن مالمیر (مال امیر) نامیده شد. کلمه ایذه در قرن‏‌‏های گذشته به کلی متروک شده بود تا در دوره پهلوی مجددا مورد استفاده قرار گرفت.
‏
‏مراکز تاریخی و باستانی
‏مجسمه سوسن
‏قطعه سنگ نامنظم خاکستری رنگی است که بر روی آن نقش‏‌‏زنی ایستاده حجاری شده است. با وجود خرابی و آسیب‏‌‏های وارده به این مجسمه،‏‌‏ وضع و حالت و لباس‏‌‏های مجسمه ظاهراً‏ ‏ دال بر زن بودن این مجسمه زیبا دارد. این مجسمه در مسیر ایذه به طرف مسجد سلیمان پس از پشت سرگذاشتن آبادی پیون و تنگ لیموچی در سوسن واقع شده است.
‏
‏قلعه تل
‏این قلعه توسط محمدتقی‏‌‏خان بختیاری در سرتلی در ناحیه ایذه بنا شده است. این قلعه مرکز خان‏‌‏های ایل بختیاری بوده و چندین قلعه در آن وجود داشته است. مردم قلعه تل به هنگام کندن پی خانه‏‌‏شان دو سنگ بزرگ که به زمان عیلامیان مربوط می‏‌‏شوند، از زمین بیرون آورده‏‌‏اند. یکی از سنگ‏‌‏ها پایه ستون و دیگری سنگی منقوش است که چهار نقش دارد و دو نفر در مقابل دو نفر ایستاده‏‌‏اند.
‏
‏قلعه دیزه وراز
‏3
‏این قلعه در شمال کوه دلا قرار دارد. پله‏‌‏های زیادی از پایین تا قلعه وجود دارد. این قلعه در بلندترین قله کوه دلا ساخته شده است. ساختمان این قلعه به زمان فرامرز اشکانی می رسد.
‏
‏قلعه اَرک یا اَرخ
‏این قلعه روی کوهی مشرف به شلاه ساخته شده و پایین کوه روبروی آسیاب‏‌‏های آبی قلعه دیگری وجود دارد که جوی آبی به صورت دایره درون حیاط آن کشیده شده است. این کاخ ‏–‏ قلعه در بین دو رودخانه قرار دارد که روی یکی از آنها پلی وجود داشته و بر اثر زمان خراب شده و فقط یکی از ستون‏‌‏های آن باقی‏‌‏مانده است. این کاخ قلعه مقر حکومت قوم عیلام بوده است.
‏
‏روستای شمی
‏این روستا در دهستان شمی شهرستان ایذه واقع شده است. در فاصله نه کیلومتری این روستا آثار باستانی بسیار زیبا و مشهوری نظیر مجسمه‏‌‏های بزرگ برنزی، سنگ‏‌‏های مرمری، گورهای باستانی از دوره‏‌‏ پارت‏‌‏ها کشف شده است، برخی از این مجسمه‏‌‏ها و اشیاء به‏‌‏دست آمده ‏جزء شاهکارهای مسلم ریخته‏‌‏گری و فلزگدازی‏ است. گورستان شمی نیز به دوره ساسانیان مربوط است‏ ‏.
‏
‏نقش ‏خ‏ونگ اژدل یا اژدر
‏در پانزده کیلومتری شمال ایذه در شرق خونگ‏‌‏ اژدر قطعه سنگی بسیار عظیم قرار دارد که بر روی آن نقش مهرداد اول یا دوم اشکانی حجاری شده که بر اسبی سوار است و کبوتری حلقه قدرت را همراه نامه‏‌‏ای به او تقدیم می‏‌‏کند و افرادی (روحی) به حضورش بار یافته‏‌‏اند.
‏ ‏بردنبشته ایذه
‏در راه ایذه به پیون پس از طی یک کیلومتر، در کف دره برد نبشته، قطعه سنگ نامنظمی به وسیله حجاران زبردستی حجاری شده است و نقش‏‌‏های بسیار زیبا و زنده و پرتحرکی بر سطوح آنها حک شده است. نقش‏‌‏های این سنگ‏‌‏نبشته عبارت از مرد بلند قدی با گیسوان گشاده و انبوه با کلاه‏‌‏گرد بی‏‌‏کنگره با شمشیری‏ ‏ به دست است. در سمت راست این نقش سواری حجاری شده است. در سمت چپ نیز نقش چند انسان حجاری شده به چشم می‏‌‏خورد.
‏ ‏نقوش کول فره
‏کتیبه کول فره در انتهای دشت ایذه قرار دارد. در این اثر نقوش بدیع و حیرت‏‌‏انگیزی از صورتهای شاه، فرمانروا، زن، مرد،‏‌‏ اسرا و جانورانی چون گاو،‏‌‏ گاومیش و گوسفند حجاری شده‏‌‏اند. نقوش این کتیبه در حال نیایش و احترام و حمل هدایا و تقدیس رب
‏3
‏‌‏النوع یا امیر دیده می‏‌‏شوند.‏ ‏ این اثر به دوران حکومت عیلام (قبل از میلاد) مربوط است و از آثار بسیار مهم باستانی استان‏ ‏ خوزستان به شمار می‏‌‏رود.
‏ ‏نقوش کوباد ایذه
‏از کوه فره ایذه به طرف جاده دز و در جهت شرق آن گورستانی وجود دارد که در نزدیک آن قطعه سنگی به چشم می‏‌‏خورد. روی این صخره یک مربع مستطیل به طول و عرض تقریبی یک و نیم‏ ‏ سه‏ ‏ متر حجاری شده است. در این لوح از سمت چپ پنج انسان ایستاده با لباس بلند و دو دست روی سینه حجاری شده‏‌‏اند. در جلو این پنج نفر نقش مردی یا زنی بر سکو یا تختی نشسته است که به سوی آن پنج نقش توجه دارد. لباس این نق‏ش هم چون دیگر نقش‏‌‏ها دامنی بلند است. مردم ناحیه به این نقش نام مکتب‏‌‏خانه یا مدرسه داده‏‌‏اند.
‏
‏کتیبه هانی
‏در کناره شمال شرقی کوه‏‌‏هایی که جلگه مال امیر به آنها محدود می‏‌‏شود، (شهرستان ایذه) نقوش برجسته کتیبه‏‌‏هایی به خط عیلامی دیده می‏‌‏شود که اکثر آنها به نام پادشاهانی به نام ‏«‏هانی‏»‏ پسر ‏«‏تاهی‏‌‏هی‏»‏ موسوم می‏‌‏باشد. هانی حاکم محلی ایذه بود که در زمان عیلامیان به نام ‏«‏آیامپیر‏»‏ یا ‏«‏آیاتم‏»‏ مشهور شده است.
‏
‏جاذبه های طبیعی
‏
‏تاراز
‏کوه نیمه‏‌‏جنگلی تاراز در دهستان سوسن و در شصت و هفت کیلومتری شمال غربی ایذه واقع شده و حدود دوهزار هفتصد و چهل و سه متر ارتفاع دارد. آب چلو از این کوهستان سرچشمه می‏‌‏گیرد. کوه تاراز از شمال غربی به کوه للر و از جنوب به کوه تخت سرشط متصل است و دامنه‏‌‏های شرقی آن به آب بازیافت منتهی می‏‌‏شود.
‏
‏تلگه
‏کوه نیمه جنگلی تلگه در دهستان سوسن، در بیست و هشت کیلومتری شمال شرقی ایذه واقع شده و حدود سه هزار و پنجاه متر ارتفاع دارد. این کوه از جنوب به کوه دزسفید، از جنوب شرقی به کوه تاوارا، از شمال به کوه چور و از شمال غربی به کوه گم‏‌‏زرد متصل است.
‏4
‏
‏تورک
‏کوه تورک جزء دهستان سوسن شهرستان ایذه است. این کوه در فاصله نود و یک کیلومتری شمال غربی ایذه با ارتفاع سه هزار و سیصد و نوزده متر واقع شده است. این کوه سرچشمه رودخانه‏‌‏های آب بازافت و لب است. تورک از شمال غربی به کوه لم‏‌‏لی متصل است و جزء کوهستان زاگرس به‏‌‏شمار می‏‌‏رود.
‏
‏دوتو
‏کوه جنگلی دوتو در دهستان هپرو، در پنجاه و هشت کیلومتری جنوب شرقی ایذه واقع شده است. ارتفاع این کوه حدود سه هزار و صد و هفتاد متر است. این کوه از جنوب به کوه کله متصل است و از شمال به کوه لیراب می‏‌‏پیوندد. دامنه‏‌‏های شرقی این کوه به دره رودخانه سیراب و دامنه‏‌‏های غربی آن به دروه رودخانه صیدون متصل می‏‌‏شود. در دامنه غربی این کوه دریاچه کوچی در میان دو کوه کله و دوتو قرار دارد و آب از زمین و اطراف آن می‏‌‏جوشد. دامنه‏‌‏های این کوه از جنگل پوشیده شده و جزء کوهستان مونگشت از کوهستان بزرگ زاگرس به‏‌‏شمار می‏‌‏رود.
‏
‏کله
‏کوه کله در دهستان هپرو در پنجاه و نه کیلومتری جنوب شرقی ایذه واقع شده است. ارتفاع این کوه حدود سه هزار و ده متر است. این کوه از شمال به کوه دوتو متصل است. رودخانه صیدون از غرب، رودخانه اعلاء از جنوب و رودخانه‏‌‏های لیراب و سمه از شرق آن عبور می‏‌‏کنند. در دامنه غربی این کوه چشمه‏‌‏ای است که آب آن در یک دریاچه کوچک جمع می‏‌‏گردد. این دریاچه که ‏«‏دوتو‏»‏ نام دارد در ارتفاع حدود هزار و ششصد و هشتاد متری قرار دارد. کوه کله جزء کوهستان مونگشت از کوهستان بزرگ زاگرس به‏‌‏شمار می‏‌‏رود و دامنه‏‌‏های آن از جنگل پوشیده شده است.
‏مونگشت (منگشت)
‏کوهستان مونگشت در شهرستان‏‌‏های لردگان و ایذه، مرکب از کوه‏‌‏های تنوش، ناشلیل، زردحلقه، نشا، سه‏‌‏پران، سرچاه، قوچه، بدرنگان، برآفتاب، کله، کلمه و دوزرد قرار دارد. بلندترین قله این کوهستان سه هزار و ششصد و سیزده متر ارتفاع دارد که در 55 کیلومتری جنوب شرقی ایذه و در پنجاه و دو کیلومتری گرمان و در سیزده کیلومتری شمال غربی روستای لیراب واقع شده است. رودخانه‏‌‏های هلایجان، آب زردک، صیدون از دامنه‏‌‏های غربی، لیراب و سمه از دامنه جنوبی، خرسان و کارون از دامنه

 

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.

جلوگیری از طلاق  با کاندوم خاردار سیلیکونی دائمی

معماری باغ در ایران - تاریخچه باغ ایرانی

باغ ایرانی بیشتر حاکی از نیازهای روحی و کمتر متناسب با نیزهای آب قابل سنجش است از زمانهای قدیم بخش اساسی از زندگی ایران و معماری آن بوده و در موجودیت آتشکدههای بزرگو تقویت نمادین آنها، سهم داشته است از زمان سومریان، باغ، معبد و قصر سلطنتی را احاطه میکرد بیشکباغ در چنین اقلیم خشکی همه چیز از آسایشو زیبایی داشتتا عرضه کند ولی هنگامیکه مبارزه به خا

دسته بندی	معماری
فرمت فایل	pdf
حجم فایل	362 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	13

دریافت فایل

فروشنده فایل

کد کاربری 4141

تمام فایل ها

باغ ایرانی بیشتر حاکی از نیازهای روحی و کمتر متناسب با نیزهای آب قابل سنجش است از زمانهای قدیم بخش اساسی از زندگی ایران و معماری آن بوده و در موجودیت آتشکدههای بزرگو تقویت نمادین آنها، سهم داشته است از زمان سومریان، باغ، معبد و قصر سلطنتی را احاطه میکرد بیشکباغ در چنین اقلیم خشکی همه چیز از آسایشو زیبایی داشتتا عرضه کند ...

باغمعماریتاریخچهاقلیم